Dostum Kısmet

Size çok yakın bir dostumdan bahsetmek istiyorum. Adı "Kısmet." Bir yaşında güzel mi güzel dişi bir lab. Sahipleri Nurci ve Aycan'ın çok yakın arkadaşları; Yeşim, Yiğit ve güzel kızları Doğa. Ne zaman ailelerimizden birisi seyahatteyse diğerimiz kalmaya gelir/gider. Böylece bol bol koşup oynarız. Birbirimize oyunlar öğretiriz. Erkek köpekler hakkında dedikodu yaparız. Kısmet'in burada bir belalısı var. Komşumuzun kurt köpeği Phillip, Kısmet'e vurgun. Bahçeden kaçıp kaçıp geliyordu Kısmet bizdeyken. Bugünlerde yine uğruyor, Kısmet'i soruyor. Zavallının aşk gözünü kör etmiş. Aman Kısmet, ne olur sen gözünü açık tut da hemen kısırlaştırt kendini. Doğum ve onun yarattığı zorluklardan değil de, memelerin sarkıyor, sonra tüylerin çok dökülüyor. Toparlamak çok zor. Neyse, Sevgili Yeşim ve Yiğit bana güzel hediyeler göndermişler. Çok teşekkür ederim. Ama Nurci onları kaldırdı, vermiyor. Neymiş fazla hediye geliyormuş, şımarırmışım. Ya bu kadın beni gerçekten bebek sanıyor. Bir doğursa da evin tek çocuğu olmaktan kurtulsam. Ben de ona inat, Annoya'nın hediye ettiği yastığı aldım. Yastığın üzerinde "Snoopy ve Lucy" yazıyor. Nurci de kendilerine alınmış sanıyor. Sordum ona; "Senin adın Snoopy mi? Ama benim adım Lucy. Yastıkta adı olan yastığı alır." Dişledim, yatağıma götürdüm. Şimdi her akşam kafamı koyup güzel güzel uyuyorum. Çok teşekkürler Sevgili Annoya. Ne demişler; "Oyuncağını elinden alanın yastığına baş koyacaksın." Tamam tamam böyle bir atasözü sizin aranızda yok ama biz köpekler çok sık kullanırız. Şimdi bunu anlamazsanız zaten, kalkıp "hav"ı nasıl anlayacaksınız?

Yoksa bu söz yemeyenin malını yerler miydi?